Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Οι μύθοι του Υπ. Διοικητικής Μεταρρύθμισης (πλαστά δικαιολογητικά, έλεγχος μετατροπών συμβάσεων. αξιολόγηση) - Άρθρο του Δημάρχου Αγίας Παρασκευής

Πλήθος δημάρχων και δημοτικών αρχών από όλη τη χώρα (στους αρχικούς δεκαεννέα έχουν προστεθεί οι Δήμοι Χολαργού-Παπάγου, Νίκαιας-Ρέντη, Ναυπλίου, Αρτας και Ηρακλείου Αττικής κ.ά.) αρνούνται τη συναίνεση με τις τελευταίες απαιτήσεις του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΥΔΜΗΔ). Θα προσπαθήσω να αποδείξω ότι έχουν δίκιο, καταρρίπτοντας τρεις μύθους.

Μύθος πρώτος: πλαστά δικαιολογητικά

Ο έλεγχος πιστοποιητικών για την εντόπιση πλαστών διενεργείται υποχρεωτικά βάσει της νομοθεσίας από τις Διευθύνσεις Διοικητικού όλων των φορέων του Δημοσίου και έχει ξεκινήσει από τα τέλη του 2013 με εγκύκλιο του ΥΔΜΗΔ. Οταν διαπιστωθεί διορισμός με πλαστά δικαιολογητικά, ο διορισμός ανακαλείται, η δε όλη διαδικασία ελέγχεται από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.

Ο Δήμος Αγίας Παρασκευής, π.χ., τηρώντας πιστά την κείμενη νομοθεσία, κάνει έλεγχο για πλαστά δικαιολογητικά, ο οποίος διεξάγεται κανονικά, και μπορούμε να ενημερώσουμε το υπουργείο, όποτε επιθυμεί, για τα αποτελέσματα.

Μύθος δεύτερος: έλεγχος μετατροπών συμβάσεων

Η μετατροπή συμβάσεων εργασίας εργαζομένων στον δημόσιο τομέα από ορισμένου σε αορίστου χρόνου πραγματοποιήθηκε με διάφορες επιμέρους ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις, καθώς και μεμονωμένα στη βάση δικαστικών αποφάσεων. Ωστόσο, η πιο «μαζική» διαδικασία μετατροπής υπήρξε το Π.Δ. 164/2004 (γνωστό και ως «διάταγμα Παυλόπουλου»), με το οποίο εντάχθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η κοινοτική Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 της Ε.Ε., σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου.

Η επίσημη στοχοποίηση των συμβασιούχων που μονιμοποιήθηκαν με το ως άνω διάταγμα ήρθε με τον Ν. 4250/2014, ένα νομοσχέδιο–σκούπα του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, που περιλαμβάνει σχεδόν το σύνολο της ατζέντας στον χώρο της Δημόσιας Διοίκησης (καταργήσεις φορέων, αξιολόγηση, διαθεσιμότητα, επανέλεγχος των συμβάσεων κ.λπ.) και εντάσσεται πέραν πάσης αμφιβολίας στην προσπάθεια δημιουργίας μιας «δεξαμενής» απολύσεων (βλ. δηλώσεις του υπουργού).

ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι κατά τη διάρκεια μετατροπής των συμβάσεων τηρήθηκαν οι κατά τον χρόνο εκείνον οριζόμενες εκ του Νόμου προϋποθέσεις, εκτιμήθηκαν οι ανάγκες των φορέων και ελήφθησαν υπ’ όψιν όλα τα έγγραφα που βρίσκονται στη διάθεση του δήμου, κρίθηκαν από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο και το Διοικητικό Συμβούλιο και τελικώς επικυρώθηκαν από το ΑΣΕΠ βάσει του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004.

Ρωτάμε, λοιπόν: Ποιο είναι το ακριβές αντικείμενο για έλεγχο, ποια τα κριτήρια που θα χρησιμοποιηθούν και πώς καταδεικνύεται η υπαιτιότητα του υπαλλήλου (όπως προβλέπει το άρθρο 42 του Ν. 4250/2014) και όχι του συνυπεύθυνου προϊστάμενου (υπουργού, νομάρχη, δημάρχου, προέδρου ΝΠΔΔ).

Μύθος τρίτος: αξιολόγηση

Με τον νόμο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων (που δεν αξιολογεί δομές, τις οποίες αντιμετωπίζει ως απλό άθροισμα υπαλλήλων), καλούνται κρατικοί αξιωματούχοι να βλάψουν συνανθρώπους τους ακριβώς επειδή ο νόμος ορίζει ότι πρέπει υποχρεωτικά να βαθμολογηθεί από τους προϊσταμένους ποσοστό 15% των υπαλλήλων με βαθμό κάτω από τη βάση, ακόμη κι αν σε μια υπηρεσία όλοι είναι άριστοι, ακόμη και σε υπηρεσίες που λόγω υποστελέχωσης οι λίγοι εναπομείναντες αγωνίζονται με αυτοθυσία.

Είναι προφανές ότι και εδώ αναζητείται δεξαμενή διαθεσιμότητας και ότι η Αυτοδιοίκηση διώκεται. Ωστόσο πρέπει να είμαστε σαφείς: o δημόσιος τομέας έχει σύστημα αξιολόγησης και μάλιστα αυστηρό, αν εφαρμοστεί σωστά. Θα λύσει τα προβλήματα η «αξιολόγηση»; Μη λαϊκίζουμε. Θα επιδεινώσει την εξάρτηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από το κράτος, υποβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο την πειθαρχική διαδικασία.

Να θυμηθούμε τέλος ότι:

Οι δήμοι έμειναν χωρίς πολλούς εργαζομένους (καθαρίστριες εσωτερικών χώρων, σχολικοί φύλακες, δημοτική αστυνομία κ.ά.) και ήδη έχουν τεράστια προβλήματα λειτουργίας.

Είναι συνταγματικός κανόνας οι ίδιοι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης να ρυθμίζουν τα του οίκου τους, ενώ το κράτος πρέπει να περιορίζεται ΜΟΝΟ σε έλεγχο νομιμότητας των πράξεών τους.

Ο ρόλος του δημάρχου και των δημοτικών αρχών είναι να διευθύνουν και να ρυθμίζουν όλες τις τοπικές υποθέσεις, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της εγγύτητας.

………………………………………………………………………………….

* Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής


Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου