Οι σύμβουλοι επικρατείας δέχθηκαν, κατά πλειοψηφία, ότι με τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την μείωση του εφάπαξ δεν παραβιάστηκαν συνταγματικές διατάξεις
Συνταγματική κρίθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, η περικοπή του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων,από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ).
Ειδικότερα, σε κεκλεισμένων των θυρών διάσκεψη του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, αποφασίστηκε, κατά πληροφορίες, ότι πρέπει να απορριφθεί αίτηση ακύρωσης που είχε υποβάλει συνταξιούχος εκπαιδευτικός κατά της απόφασης του Ταμείου Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων, βάσει της οποίας της είχε χορηγηθεί μειωμένο εφάπαξ λόγω νομοθετικών περικοπών που έλαβαν χώρα μετά την συνταξιοδότηση της και καθώς περίμενε την καταβολή του εφάπαξ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι σύμβουλοι επικρατείας δέχθηκαν,κατά πλειοψηφία, ότι με τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την μείωση του εφάπαξ δεν παραβιάστηκαν οι συνταγματικές διατάξεις που αφορούν την ισότητα, την αναλογικότητα, την κοινωνική ασφάλιση και την προστατευόμενη εμπιστοσύνη του διοικούμενου προς την Πολιτεία. Η υπόθεση εισήχθη προς κρίση στην Ολομέλεια του ΣτΕ με βάσει τις διατάξεις του νόμου 3900/2010, ως πιλοτική-πρότυπη δίκη με διαδικασίες εξπρές.
Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε προσφύγει κατά του Ταμείου Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων, συνταξιούχος εκπαιδευτικός (με 28 χρόνια και 8 μήνες ασφάλιση) η οποία με καθυστέρηση δύο και πλέον ετών έλαβε μειωμένο εφάπαξ (31.2677 ευρώ) αντί 47.569 ευρώ.
Η συνταξιούχος στρεφόταν κατά του Ταμείου και ζητούσε επιπλέον να της καταβληθεί το ποσό των 5.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την σοβαρή ηθική βλάβη που της προκάλεσε η απόφαση να περικοπεί το εφάπαξ της.
Ειδικότερα στην προσφυγή της χαρακτήριζε αντισυνταγματική την περικοπή του εφάπαξ και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), επισημαίνοντας πως πρόκειται για άδικη οικονομική επιβάρυνση της ευπαθούς πληθυσμιακής κατηγορία των συνταξιούχων τα εισοδήματα των οποίων έχουν υποστεί αλλεπάλληλες αναδρομικές περικοπές. Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται να δημοσιευθεί μέχρι το τέλος του έτους.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Απόφαση του ΣτΕ: Ακυρη η μετάταξη υπαλλήλων στα δικαστήρια Πειραιά
Άκυρη έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) την απόφαση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με βάση την οποία οποίο το καλοκαίρι του 2013 ενέκρινε την μετάταξη ορισμένων υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια Πειραιά για να στελεχώσουν θέσεις διοικητικών γραμματέων.
Και αυτό γιατί η Ολομέλεια του ΣτΕ, έκανε δεκτή προσφυγή του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Πειραιώς και ακύρωσε απόφαση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης κατά το μέρος με το οποίο το καλοκαίρι του 2013 ενέκρινε την μετάταξη ορισμένων υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια Πειραιά με την ίδια εργασιακή σχέση και σε προσωποπαγείς θέσεις διοικητικών γραμματέων. Η μετάταξη των υπαλλήλων έγινε στο πλαίσιο της κινητικότητας με βάσει τον νόμο 4093/2012 από άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου.
Το ΣτΕ έκρινε όμως ότι ενόψει των διατάξεων του Συντάγματος για τον τομέα της Δικαιοσύνης και τον συνταγματικό κανόνα για την στελέχωση των γραμματειών των δικαστηρίων και εισαγγελιών με μονίμους δικαστικούς υπαλλήλους, για την μετακίνηση τέτοιων υπαλλήλων στα Δικαστήρια απαιτείται σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου υπηρεσιακού συμβουλίου των δικαστηρίων (άρθρο 92 του Συντάγματος).
Γι΄αυτό η Ολομέλεια ακύρωσε την μετάταξη και ξαναγύρισε την υπόθεση στο αρμόδιο υπηρεσιακό συμβούλιο των δικαστηρίων του Πειραιά για να ακολουθεί η διαδικασία που προβλέπει το Σύνταγμα και να κρίνει η ίδια η Δικαιοσύνη για τα προσόντα τους και την δυνατότητα να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους.
Παράλληλα, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι οι υπάλληλοι που προσλαμβάνονται στα δικαστήρια με σχέση ιδιωτικού δικαίου ή μετακινούνται προς αυτά μπορούν με βάσει τις συνταγματικές διατάξεις για την Δικαιοσύνη να αναλαμβάνουν συγκεκριμένα καθήκοντα υπό προϋποθέσεις.
Ωστόσο αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η στελέχωση των δικαστηρίων πρέπει να γίνεται από μόνιμους δικαστικούς υπαλλήλους. Δεύτερον ότι στους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου ανατίθενται καθήκοντα τεχνικής ή ειδικής επιστημονικής φύσης που δικαιολογούνται από την φύση της σχέσης εργασίας τους και τρίτον, ότι οι μόνιμοι υπάλληλοι έχουν “ατού” έναντι των μη μόνιμων αφού μόνο εκείνοι πρέπει να συμμετέχουν σε συγκροτήσεις δικαστηρίων (να ανεβαίνουν σε έδρες ακροατηρίων), στην σύνταξη πρακτικών, να συμμετέχουν σε δικαστικά συμβούλια, κ.λ.π καθώς τα καθήκοντα των μονίμων δικαστικών υπαλλήλων είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το δικαιοδοτικό έργο της δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου